Zeg het met weinig woorden

In de jaren '80 was ik een grote fan van Prince. Eén van zijn lp's kocht ik tijdens een schooluitstap naar Keulen. Een paar weken geleden waren we ook in Keulen, een daguitstapje met als hoogtepunt het optreden van Never Shout Never. Met twee tienermeiden in huis klinkt er wel eens 'onbekende' muziek in onze oren, ze keken er lang naar uit om eens uit volle borst live mee te zingen. Dat deden ze dan ook... andere tijden, andere muziek maar het enthousiasme dat blijft hetzelfde.

zat er een klein vogeltje op de schutting haar verenpakje te poetsen. Het vrouwtje van de zwarte roodstaart leek wel op verkenning te zijn, zij bouwt immers het nest terwijl manlief wél zijn taak als mede-opVOEDer op zich neemt nadat de kleintjes uit het ei zijn gekomen. 't Zou leuk zijn om zo'n koppeltje hier aan het broeden te krijgen... wetende dat ze in het najaar weer verder trekken, richting tropisch Afrika.

Mijn blog 'Pootjes&co' krijg ik niet meer aan de praat. Té lang stil gelegen misschien, of wie weet moet het zo wel zijn...
Schrijven doe ik graag en daarom dat ik opnieuw een plaatsje in neem tussen al die andere schrijvende mensen. Mijn blogberichten probeer ik altijd aangenaam leesbaar te houden, niet téveel woorden, gedichten die zeggen wat ik voel en denk, met hier en daar wat foto's... momentopnamen, eventjes vasthouden.
Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd en geluisterd naar wijze woorden maar ook naar mezelf en dat is misschien wel het belangrijkste.
Dat liefde in je leven alles kan veranderen ervaar ik iedere dag, échte liefde, onvoorwaardelijk en altijd oprecht. Zonder deze liefde geen leven, zoals nu... nu onze levens samenlopen, mekaar raken wil ik alleen maar nu leven.

De aarde moet van ons af
Van een groot deel toch
Zoals een hond zich schudt na een regenbui
Schudt moeder aarde zich, zwaar en log

Want vol is vol
En té vol is té veel
Heel simpel, en toch zo moeilijk te vatten
Als fractie van dat grote geheel

Samen hebben we veel honger
In Afrika is die nooit weggeebd
Wie beslist wie er nog eten zal
En wie veroorlooft zich een bord té vol geschept

Water, bron van alle leven
De voorraad slinkt zienderogen
Om de laatste druppel zal gevochten worden
Moeder aarde, leeggezogen

De tijd van inzien is aangebroken
Ogen, overal ter wereld, die opengaan
Het einde, ons einde is in zicht
Té laat bleven we hierbij stilstaan